شکر نعمت

گفت: خواهى که ده هزار درهم داشته باشى و چشم نداشته باشى؟ گفت: البته که نه. دو چشم خود را با همه دنیا عوض نمی کنم.
گفت: عقلت را با ده هزار درهم، معاوضه می کنى؟
گفت: نه.
گفت: گوش و دست و پاى خود را چطور؟
گفت: هرگز .
گفت: پس هم اکنون خداوند، صدها هزار درهم در دامان تو گذاشته است. از شکایت دارى و گله می کنى؟! بلکه تو حاضر نخواهى بود که حال خویش را با حال بسیارى از مردمان عوض کنى و خود را خوش‏تر و خوش بخت‏ تر از بسیارى از انسان‏هاى اطراف خود مى‏بینی. پس آنچه تو را داده ‏اند، بسى بیشتر از آن است که دیگران را داده ‏اند و تو هنوز شکر این همه را به جاى نیاورده، خواهان نعمت بیشترى هستى!

برگرفته از: غزالى، کیمیاى سعادت، ج 2، ص 380 .

نوشته شده توسط :

نظرات ديگران [ نظر]